DKF 8 zaprasza na spektakl teatralny do kina

Szczegóły

Dyskusyjny Klub Filmowy „Ósemka” zaprasza w czwartek 15 stycznia na kolejny seans filmowy. Tym razem widzowie będą mogli obejrzeć film Grzegorza Jarzyny pt. „Między nami dobrze jest”, którego premiera miała miejsce 9 stycznia. Projekcja filmu odbędzie się we włocławskim Multikinie o godzinie 19:00.

Opis filmu

Filmowa adaptacja wystawionej przez Grzegorza Jarzynę na scenie Teatru Rozmaitości Warszawa i cieszącej się ogromnym sukcesem sztuki Doroty Masłowskiej pod tym samym tytułem. Sztuka została napisana przez Masłowską w 2008 roku na zamówienie TR Warszawa.
„Między nami dobrze jest” to pełna groteskowych dialogów złożonych z przewrotnie potraktowanych cytatów z popkultury, szyderstw z języka reklam, kolorowych czasopism, tabloidów i stereotypów narodowych opowieść o polskim społeczeństwie czasu transformacji. Głównymi bohaterkami są żyjące poniżej minimum socjalnego, zamieszkujące ciasną warszawską kawalerkę przedstawicielki trzech pokoleń kobiet: Osowiała Staruszka na wózku inwalidzkim, jej córka Halina i wnuczka - Mała Metalowa Dziewczynka. Panoramę postaci uzupełniają ich sąsiedzi - roznosicielka ulotek Bożena i reżyser filmu „Koń, który jeździł konno”, a także dwójka aktorów, prezenterka telewizyjna oraz pragnąca ratować różnego rodzaju „biednych ludzi” Edyta.

W swoim tekście Masłowska zderzyła ze sobą różne sposoby myślenia, światopoglądy, systemy wartości i style wypowiedzi, stwarzając w ten sposób barwną panoramę polskiego społeczeństwa. Jak powiedziała w jednym z wywiadów: „wszystko to jest w tej sztuce dość makabryczne, przerysowane, ale wydaje mi się, że tutaj po raz pierwszy mówię coś potencjalnie dobrego. Oczywiście nie formułuję wprost żadnego pozytywnego przesłania, ale to pierwsza rzecz, którą napisałam nie pod hasłem: w jakim okropnym kraju żyjemy, a jak tu szaro! Odwrotnie, jest tu moja afirmacja bycia Polką i polskości, totalnie dzisiaj wyszydzonej, zmieszanej z błotem i traktowanej jako skaza, jako policzek wymierzony przez los, przynajmniej w moim pokoleniu”. Jarzyna umieszczając swoich bohaterów w minimalistycznej, umownej przestrzeni, stworzył idealne tło, na którym wszystkie atuty tekstu materializują się ze zdwojoną siłą, a surrealność historii nie zostaje w żaden sposób urealniona. Uchwycił duszę tego tekstu i wydobył jego surrealistyczny rdzeń pozwalając mu zabłysnąć jako tragikomicznej, wyzutej z realizmu farsie.